آشنایی با نیازهای غذایی دام

باید توجه داشت که برخی از مواد غذایی برای دسته ای از دامها می تواند غذایی کامل باشد، درصورتی که برای گروهی دیگر این طورنیست. مثلاً شیر برای گوساله شیرخوار غذای کاملی است ولی ازیک سن معین به بعد این غذا به تنهایی نمی تواند تمام احتیاجات حیوان را برآورده سازدویا میش ها دردوره بارداری به مواد غذایی بیشتری احتیاج دارند. غذای نامناسب وناکافی اثرات نامطلوب روی میش ها و بره ها می گذارد، زیرا احتیاجات غذایی جنین ازطریق غذای مادر تامین می گردد وکمبود مواد غذایی مخصوصاً دراواخر دوره آبستنی موجب تولید بره های لاغر وضعیف می گردد وخوراک مناسب باعث رشد سریع بره ها یا گوساله ها می شود. همچنین درپرواربندی، دامها احتیاج به غذاهای متراکم و مقوی دارند تا اضافه وزن آنها مقرون به صرفه اقتصادی باشد.

برای حداکثر تولید شیر ، تغذیه دامها با علوفه وکنسانتره به همراه یکدیگر لازم بوده و مکمل هم عمل می کنند.

به طور کلی برای تامین نیازهای غذایی دامها باید احتیاجات آنها را درمراحل مختلف زندگی مثل مرحله خشک بودن، مراحل مختلف آبستنی، مرحله شیرواری، مرحله شیرخوارگیبره ها وگوساله ها تامین نمود.

به نظر می رسد که درکشورما تولید یک لیتر شیر از علوفه، گران تر از تولید یک لیتر شیر با کنسانتره باشد، زیرا انرژی علوفه کمتر ازغلات است و ازطرفی کیفیت علوفه درکشور پایین است. البته باید توجه داشت که تولید شیر به عوامل مختلفی بستگی داردکه مدیریت تغذیه قسمتی ازاین عوامل است.

امروزه درعمل ثابت شده است پرواربندی دام با استفاده ازمواد کنسانتره، سود بیشتری را نسبت به چرا بردن دام نصیب دامداران می کند.

دامدران عزیز می دانند که علوفه های خشبی مخصوصاً آن دسته که دارای فیبر بیشتری هستند ، به دلیل قابلیت هضم کمتر، مدت زمان بیشتری درشکمبه مانده و برروی مقدار تولید شیر یا گوشت اثر منفی می گذارند ومقدار تولید را کاهش می دهند. هر چند که برای تولید شیر با کیفیت مناسب وحفظ سلامتی دام بایستی ازعلوفه های خشبی نیز درجیره روزانه دام استفاده کرد، اما کنسانتره، درمقایسه با علوفه خشبی ازقابلیت هضم بسیار بالایی برخوردار است ودرجایی که کمیت و کیفیت علوفه های خشبی درحد پایین است برای تولید بیشتر وداشتن دام سالمتر، مصرف کنسانتره دامی امری ضروری می باشد.

انواع جیره غذایی

به طوراجمال به مجموعه مواد غذایی که یک حیوان درطول یک شبانه روز کامل دریافت می کند جیره اطلاق می شود. به طور عمومی جیره ها برسه نوع پایه ریزی می گردند که بسته به نوع و جنس و… دامها متغیر است.

۱- جیره نگهداری: اگر حیوانی هیچ نوع تولید وافزایش یا کاهش وزنی نداشته باشد ، جیره آن براساس نیاز روزانه حیوان تعیین می گردد که به آن جیره نگهداری گفته می شود.

۲- جیره آبستنی: چنان که از عنوان آن مشخص است این جیره برای دامهای ماده آبستن درنظر گرفته می شود که برحسب اینکه درچه ماهی از حاملگی هستند جیره آنها تنظیم می شود .

۳- جیره تولید: این جیره نیز بر اساس تولیدات دام(شیر، گوشت ، پشم و…)تنظیم می گردد.

دامدار عزیز : هنگام تغییر دادن جیره غذایی، این عمل را به تدریج انجام دهید تا حیوان دچار تنش نشود.

 

کنسانتره یا غذای متعادل چیست؟

 

همان طور که اشاره شد دام برای تولید مناسب به مجموعه ای از مواد غذایی نیاز دارد وبدیهی است که تمامی مواد غذایی مورد نیاز دریک نوع علوفه بطور کامل یافت نمی شود لذا برای برطرف کردن این کمبود ها تعدادی از مواد غذایی با یک ترکیب معین ومقدار مشخص پس ازآسیاب کردن با هم مخلوط وخوراک فشرده شده جدیدی که اصطلاحاً کنسانتره نامیده می شود تولید می گردد تا حداقل نیاز واحتیاجات نگهداری وتولید را دردام تامین نماید. به عبارت دیگر کنسانتره یا غذای متعادل ترکیبی از تعدادی مواد غذایی است که قادر است همه عناصر ومواد ضروری بدن دام را به اندازه کافی تامین کند.

مواد اولیه ای که با استفاده از آنها کنسانتره تهیه می شود دارای کیفیت مرغوبی می باشد که درادامه به آن اشاره خواهد شد. دراینجا لازم است بطور خلاصه اشاره ای به ارزش غذایی برخی از مواد سازنده کنسانتره داشته باشیم.اما قبل از آن مروجین ودامداران گرامی باید بدانند که پروتئین ، چربی، مواد قندی یا کربوهیدرات ها، مواد معدنی وویتامین های مورد نیاز بدن دام چه موادی هستند وچه نقشی را دربدن دام به عهده دارند؟

اصول تهیه جیره متعادل یا کنسانتره

 

درتهیه جیره های غذایی دام باید نکات زیر رعایت شود:

۱- جیره متعادل باآگاهی ازمیزان احتیاجات دام و ترکیب مواد مغذی تشکیل دهنده آن تهیه می گردد.

۲- جیره متعادل به مقدار کافی انرژی وپروتئین مورد نیاز دام را تامین می کند.

۳- جیره متعادل خوش خوراک ودارای قابلیت هضم بسیار بالا می باشد.

۴- جیره متعادل دارای کلیه عناصر معدنی و ویتامین های مورد احتیاج دام به میزان مورد نیاز می باشد.

۵- جیره متعادل عاری ازعناصر مضر و مواد سمی برای بدن دام می باشد.

۶- قیمت تمام شده جیره متعادل از نظر اقتصادی قابل برگشت بوده، به عبارت دیگر قیمت جیره از قیمت موادی که دام تولید می کند، کمتر بوده و سود کافی را برای دامدار عاید می کند.

۷- جیره متعادل یا کنسانتره، مطابق اصول بهداشتی تهیه شده و به سلامت دام خللی وارد نکرده وبویژه طعم و بوی شیر وگوشت رانامطلوب نمی سازد.

برای رسیدن به ظرفیت تولیدی دامها، بخصوص دامهای اصیل وپرمحصول ، استفاده از علوفه ای که بتواند جوابگوی نیاز های دام باشد، بشدت موثر می باشد، بطوری که حتی دامدارانی که شناخت کافی ازمسائل تغذیه دام ندارند، کاملاً این نیاز را درک نموده واکثراً با کنجکاوی فراوان درصدد کشف علل موفقیت دامدارانی هستند که درزمینه تولیدات دامی موفق بوده و توانسته اند با تغذیه صحیح دام به حداکثر بهره وری دست یابند.

مواد مغذی موجود درکنسانتره واهمیت آن درتامین سلامتی دام

 

۱- کربوهیدرات ها یا مواد قندی انرژی زا: موادی هستند که انرژی مورد نیاز دام را تامین کرده واین انرژی صرف تامین فعالیت های حیاتی مختلف بدن دام می شود. کربوهیدرات ها اولین و مهمترین ماده مغذی برای دام هستند . مثلاً دام برای تولید شیر ، گوشت ، حرکت ، خوردن و سایر فعالیت های روزانه به انرژی نیاز دارد . موادی مثل غلات، ملاس و تفاله چغندر قند دارای انرژی زیاد هستند.

۲- پروتئین ها: پروتئین درشکل گیری عضلات و تولید شیر اهمیت بسیاری دارد وکمبود آن موجب کاهش رشد، تولید ، اختلال درسلامت دام وتولید مثل دام می گردد. موادی مثل کنجاله تخم پنبه وکنجاله سویا دارای پروتئین زیادی می باشند.

۳- چربی ها : اکثر مواد غذایی ، دارای مقداری چربی هستند. چربی نیز درتامین انرژی بدن دام نقش حیاتی دارد وبعضی ازویتامین ها مثل ویتامین K ،A ،D و E نیز توسط چربی ها به بدن دام منتقل می شوند.

۴- مواد معدنی: این مواد نقش مهمی درتغذیه دام دارند. مواد معدنی درساختمان اسکلت بدن دام ودرترکیب تولیدات دام مانند: شیر، گوشت و غیره به کار می روند. مهمترین عناصر مورد نیاز دام شامل: کلسیم ، فسفر، منیزیم، سدیم،کلر، گوگرد، منگنز، روی، ید و آهن بوده که کمبود هریک ازآنها موجب کاهش رشد، تولید وباروری دام می گردد.

۵- ویتامین ها: این مواد به مقدار کمتری مورد نیاز دامها هستند ولی به همین مقدار باید حتماً به بدن دامها برسند. کمبود بعضی از ویتامین ها، باعث عوارضی مثل کوری، عدم باروری، سقط جنین وکاهش رشد و ضعف سیستم ایمنی (کمبود ویتامینA وE ) و… می شوند.ویتامین های مورد نیاز که باید به کنسانتره اضافه شوند عبارتند از :E ،D وA وبقیه ویتامین ها به وسیله خود حیوان تولید می شود وبه همین دلیل کمتر به جیره افزوده می شود.

برخی از مواد تشکیل دهنده کنسانتره و ارزش غذایی آنها

 

دردنیا بیش از ۱۵۰۰۰ نوع مواد علوفه ای موجود است که بخش هایی ازآن درتشکیل کنسانتره نقش داشته ومتاسفانه درمملکت ما تنها از تعداد انگشت شماری بهره گیری می شود که این اقلام نیز عبارتند از:

  ۱- ذرت: دانه ذرت یکی از انواع دانه های غلات است که به واسطه فراوانی نشاسته درآن ، ارزش غذایی نسبتاً زیادی دارد و از رو درجیره دام وطیور به عنوان ماده اولیه انرژی زا به مقدار زیاد مورد استفاده قرار می گیرد. ذرت، خوش خوراک بوده و قابلیت هضم آن بالاست وبندرت سبب ایجاد مشکلات تغذیه ای می شود.

دانه ذرت برحسب گونه و ارقام، متفاوت بوده و دارای رنگ های زرد، سفید و قرمز می باشدکه دانه زرد آن مصرف بیشتری دارد وسرشار از کارتینوئید (پیش ساز ویتامین A ) است . ذرت بطورمعمول حاوی ۱۴ درصد رطوبت ، ۸ درصد پروتئین، ۵/۳ درصد چربی و ۷/۲ درصد فیبر می باشد. از نظر مقدار پروتئین، کلسیم و فسفر، فقیرتر ازدانه های دیگر است ولی مجموع مواد مغذی قابل هضم (TDN) آن دربین غلات بالاترین مقدار است. همچنین دانه ذرت از نظر دو اسید آمینه ضروری لیزین و تریپتوفان فقیر می باشد. ذرت درتغذیه گوساله شیرخوار، غله اصلی است. میزان انرژی خالص ذرت برای گاوهای شیری حدود ۲ مگا کالری وانرژی متابولیسمی آن برای طیور حدود ۲/۳ مگاکالری درکیلوگرم است.

۲- جو: پس از گندم، جو متداولترین غله، بخصوص درمناطق معتدل وسرد محسوب شده و پروتئین آن درحدود ۱۲-۱۰ درصد وفیبر آن (مواد غیر قابل هضم)حدود ۴/۵ درصد می باشد. جو فاقد ویتامینA وD بوده وحدود ۵۰-۳۰ درصد کنسانتره را تشکیل می دهد.

 ۳- سبوس گندم: سبوس گندم بسته به نوع گندم حاوی ۱۶-۵/۱۲ درصد پروتئین خام و ۶/۴ درصد چربی و حدود ۱۰ درصد فیبر خام می باشد. ارزش پروتئین سبوس بیشتر از ذرت و آرد گندم بوده ولی به پای دانه های روغنی بخصوص سویا نمی رسد. سبوس از دیگر مواد، فسفر بیشتری داشته(حدود ۲۰/۱ درصد) ولی از لحاظ کلسیم فقیر و حاوی حدود ۱۴/۰ درصد می باشد.

۴- تفاله چغندر قند: غذایی حجیم و خوشمزه و ارزان می باشد که دارای مواد قندی زیاد بوده و حدود ۶/۹ درصد پروتئین و ۵/۰ درصد چربی می باشد. از نظر کلسیم غنی و ازلحاظ فسفر ضعیف می باشد.

۵- کنجاله تخم پنبه: مقدار پروتئین کنجاله پنبه دانه استاندارد شده حداقل ۳۶ درصد و حداکثر ۴۳ درصد می باشد. چربی دراین نوع کنجاله حدود ۶ درصد بوده و مواد قابل هضم آن کمتر از کنجاله سویا می باشد. دارای حدود یک درصد فسفر و ۲/۰ درصد کلسیم می باشد.

۶- کنجاله سویا: این ماده غذایی مقام اول را ازنظر پروتئین وارزش غذایی درپروتئین های گیاهی دارا می باشد و دارای ۴۶-۴۱ درصد پروتئین خام وحدود ۳/۵ – ۱ درصد چربی (بسته به روش روغن کشی)می باشد. کنجاله سویا دارای ۲۹/۰ درصد کلسیم و ۶۶/۰ درصد فسفر می باشد. کنجاله سویا از نظر اسید آمینه متیونین فقیر است.

۷- ملاس چغندرقند: ملاس ماده ای انرژی زا است که ازمازاد کارخانه های قند به دست می آید. ملاس از نظر انرژی وموادقندی غنی می باشد وباعث خوشخوراکی و چسبندگی دانه های ریز و پودری مثل ویتامین های موجود درکنسانتره می شود.

۸- مکمل دامی: ترکیبی از مواد معدنی است واگر چه دام به مقدار کم به آن نیازمند است اما اگر همین مقدار کم به بدن دام نرسد چرخه حیاتی اش را به خطر خواهد انداخت.

۹- نمک: جهت تامین مواد معدنی مورد نیاز دام وهمچنین تحریک اشتهای دام به کار می رود و از سنگ نمک تهیه می شود.

۱۰-زئولیت: درفرآیند هضم وجذب غذا و افزایش تولید، نقش آفرینی می کند

۱۱- اوره: اوره به عنوان جانشین پروتئین، ازمواد ازته ساده وارزان قیمت می باشد که درسیستم گوارشی گاو تبدیل به پروتئین می شود. کارشناسان معتقدند اوره وقتی موثر است که به مقدار کافی مواد نشاسته ای(غلات) و مواد قندی درجیره وجود داشته باشد. مقدار اوره درکنسانتره معمولاً درحدود ۱ درصد می باشد.

ناگفته نماند که دربعضی از فرمول های کنسانتره که برای گوساله های جوان و یادام های با بازده بالاتهیه می شود از مواد دیگری نظیر پودر ماهی نیز برای تنظیم جیره استفاده می شود.

اهمیت مصرف کنسانتره دررابطه با تولید شیر

پس از زایمان، مقدار تولید شیر بتدریج اضافه می شود تا اینکه درهفته چهارم تا ششم به حداکثر تولید خود می رسد و سپس بتدریج ا زاین مقدار تولید کم شده تا زمانی که گاو را خشک کرده وبرای زایمان بعدی آماده می کنند. میزان تولید شیر درمدت ۳۰۵ روز شیرواری ، با نحوه تغذیه رابطه مستقیم دارد. یعنی تغذیه صحیح باعث بالارفتن تولید شیر شده ودرزمان کاهش شیر، این کاهش با افت کمتری ادامه خواهد یافت. بنابراین دراوایل دوره شیردهی، مصرف کنسانتره از عوامل ضروری و موثر برای ازدیاد تولید شیر، درطول دوره شیردهی است.

دردو ماه آخر آبستنی به دلیل رشد جنین وفشار روی شکمبه وتغییرات هورمونی ناشی از زایش، دام غذای کمتری مصرف می کند. پس از زایمان با وجود اینکه رحم به حالت طبیعی خود برمی گردد و میزان مصرف علوفه، بتدریج افزایش می یابد ولی این مقدار تکافوی میزان تولید شیر را نمی کند، درنتیجه باید حداقل ۵۵ درصد جیره غذایی گاو را کنسانتره تشکیل دهد تا علاوه بر رسیدن به اوج تولید، علیرغم اشتهای کم حیوان، تامین کننده نیازهای دام نیز باشد.

اهمیت مصرف کنسانتره دررابطه با پروار گوساله ها

پس از تولید گوساله، بسته به نظر دامدار که قصد دارد آن را پروار کند ویا گوساله ماده را برای جانشینی درگله نگهداری نماید، میزان مصرف غذا بسیار مهم می باشد. چرا که میزان رشد روزانه گوساله های پرواری رابطه مستقیم با میزان مصرف خوراک دارد. همچنین درگوساله های جایگزین که به عنوان تلیسه ودرنهایت گاو شیری درگله باقی خواهند ماند، میزان مصرف غذا بسیار اهمیت دارد.

مصرف کنسانتره درجیره گوساله های جوان از آخر هفته اول تولد ضروریست . البته هیچگاه نباید فراموش کرد که حتماً درساعات اولیه تولد باید آغوز یا ماک را به گوساله خوراند. برنامه ریزی صحیح درکنار مصرف کنسانتره دامی درواحدهای پرواربندی باعث افزایش وزن روزانه بین ۱۲۰۰ تا ۱۵۰۰ گرم درگوساله می شود.

اهمیت مصرف کنسانتره درگوسفندان داشتی و پرواری

معمولاً سه هفته قبل از قوچ اندازی درگله از کنسانتره دامی به منظور بالا بردن میزان بره زایی میش استفاده می شود که به این عمل فلاش کردن (فلاشینگ) می گویند. این عمل به منظور بالا بردن توانایی جفتگیری قوچ ها نیز انجام می شود. دراین حالت معمولاً روزانه ۱۰۰ تا ۳۰۰ گرم کنسانتره دراختیار دام قرار می دهند و سپس قوچ اندازی انجام می گیرد. بعد از مرحله قوچ اندازی دردوران اولیه آبستنی ، مصرف کنسانتره کاهش می یابدو مجدداً در۶ هفته قبل از زایمان، تغذیه با کنسانتره افزایش می یابد. باید یادآور شد که ۶۰ درصد رشد جنین درهمین ۶ هفته صورت می گیردوچون وزن بره درزمان تولد با رشد بره، بعد از تولد رابطه مستقیم دارد، لذا مصرف کنسانتره اقتصادی ترین روش تولید است. بنابراین مصرف کنسانتره درصورت نبودن بیماری درگله و تغذیه صحیح با آن درهفته های آخر آبستنی، تعیین کننده ازدیاد وزن تولد، تضمین کننده رشد مناسب بعد از تولد، بالارفتن قابلیت دفاع درمقابل بیماریها و ازدیاد شیر درمیش ها می شود.

بعد اززایمان ۷۰-۵۰ درصد جیره میش را کنسانتره تشکیل می دهد که این میزان بستگی به تعداد بره های متولد شده دارد. البته دریک قلوزاها تغذیه با کمتر از ۵۰ درصد کنسانتره برای مدت ۶ هفته بعد از زایمان را می توان ادامه دارد.

دربره پرواری بعد از دوره شیر خواری، بره ها با جیره های حاوی ۸۰ تا ۹۰ درصد کنسانتره تغذیه می شوند تا به وزن مناسب کشتار برسند. تجربه ثابت کرده است که مصرف کنسانتره درگوسفند داری ها سبب افزایش وزن روزانه ۲۰۰ تا ۲۵۰ گرم می شود. البته این امر بستگی به نژاد ، وزن ، سن و جنس هم دارد.

نکات مهم درمصرف کنسانتره

اگر چه مصرف کنسانتره توصیه می شود ، اما باید توجه دامداران عزیز را به این نکات که از اهمیت ویژ ه درتغذیه دام برخوردارند جلب نمائیم:

۱- چنانچه کنسانتره دامی برای اولین بار جهت تغذیه دام نشخوارکننده قرارگیرد، باید بصورت آهسته وبتدریج به جیره غذایی دام افزوده شود تا جایگزین مواد خوراکی قبلی گردد.(حداقل ۲ هفته)

۲- درگوسفندان به دلیل حساسیت بیشتری که به تغییر ناگهانی جیره غذایی دارند، تغییر جیره باید آهسته تر و در زمان طولانی تری انجام یابد. درمواردی که ضروریست تغییرات جیره سریعاً اعمال گردد، باید از واکسن آنتروتوکسمی استفاده نمود. این واکسن زمانی که حیوان از اصطبل برای چریدن علف سبز به دشت انتقال می یابد تزریق می شود.

۳- درابتدای تغذیه با کنسانتره، مقداری کاهش درتولید شیر و یا توقف رشد روزانه دام مشاهده می گردد. این مسئله امری طبیعی بوده و ناشی از تغییر جیره خوراکی می باشد. اگر تغییرات تدریجی باشد این مورد هم مشاهده نمی شود. درصورت تداوم مصرف خوراک جدید یا عادت یافتن دستگاه گوارش دام، این تغییرات برطرف شده و تولیدات دام اندک اندک رو به فزونی خواهد گذاشت.

۴- به طور کلی درپرواربندی بخصوص درگوساله های پرواری، برای افزایش وزن روزانه ۱۵۰۰-۱۲۰۰ گرم، ۸۰-۷۰ درصد جیره، کنسانتره و مابقی علوفه خشبی است.

۵- با افزایش توان ژ نتیکی گاو برای تولید شیر هرقدر تولید بالاتر برود، مقدار خوراک کمتری برای هرکیلوگرم شیر لازم است.

۶- معمولاً جیره گاو شیری از ۴۰% علوفه و ۶۰% کنسانتره تشکیل می شود.

۷- از نظر رطوبت، هرسه کیلو سیلوی ذرت تقریباً برابر با یک کیلو علوفه خشک می باشد. بنابراین پیشنهاد می گردد درصورتی که ذرت سیلو شده وجود ندارد، به جای هر سه کیلو سیلوی ذرت علوفه ای ۵/۱-۱ کیلوگرم به میزان علوفه خشک جیره افزوده شود.

۸- چون مصرف بیش از اندازه مواد کنسانتره ای به تنهایی ممکن است به سلامتی دامها صدمه بزند، بنابراین سعی کنید همیشه کنسانتره را با علوفه های خشبی به دام بدهید.

۹- درمزارع پرواربندی گوسفند نیز با توجه به سن و میزان رشد روزانه گوسفندان می توان مقدار کنسانتره مصرفی را بین ۳۰۰ تا ۵۰۰ گرم درنظر گرفت و متناسب با رشد و سن دام تا مرز یک کیلوگرم افزایش داد.

۱۰- چون کنسانتره های تولیدی برای دامهایی با تولیدات مختلف ونیاز های متفاوت تهیه شده، توصیه می شود از کنسانتره ای که دارای نزدیک ترین مشخصات به نیاز غذایی دام مورد پرورش شماست استفاده نمائید.

۱۱- توصیه می شود درماههای سرد سال درجیره های مصرفی ا زمقداری ملاس چغندر ویا نیشکر برای تامین کسری انرژی مورد نیاز دام استفاده شود، اما میزان آن ازحد متعارف بیشتر نشود.

۱۲- برای جبران کمبود مواد معدنی جیره، همچون کلسیم و فسفر از سنگ نمک و آجرهای مکمل معدنی لیسیدنی درآخورهای دام بهره گیری شود.

رشد کامل دام با مصرف کنسانتره متعادل میسر می شود.

 

نحوه ساخت کنسانتره چگونه است؟

شاید این سوال برای بسیاری از افراد که با کنسانتره سرو کار دارند پیش آمده باشد که اصولاً اگر ساخت کنسانتره تنها اختلاط برخی از مواد خوراکی است، چرا دامداران ، خود مبادرت به تهیه آن نمی نمایند؟ دراینجا لازم است تا شمه ای از نقش کارخانجات درتولید کنسانتره، صحبت به میان آید. ساخت کنسانتره به روش صحیح تنها بوسیله دستگاههای مجهز درکارخانجات خوراک دام امکان پذیر است. چنانچه بخواهیم ساخت کنسانتره را توضیح دهیم باید بگوییم که اختلاط نسبی خاص ازمواد خوراکی با یکدیگر می باشد.

تفاوت کنسانتره های ساخت کارخانجات با کنسانتره های تهیه شده به طرق متفرقه

اخیراً دیده شده که برخی از دست اندرکاران بخش دامپروری با اقدام به تولید مخلوطی از چند ماده خوراکی ادعای تولید کنسانتره داشته و برخی از دامداران ساده دل و زود باور با خرید از محصولات غیر استانداردآنها فریب خورده و بناچار دچار خسران و خسارت گردیده اند. باید دقت داشته باشید که ساخت هر نوع کنسانتره اعم ازدام، طیور و آبزی، نه تنها نیاز به تخصص داشته بلکه باید از تجهیزات و دست آوردهای تکنولوژی کافی بهره مند باشد. برای روشن شدنموضوع به تفاوت هایی که فی مابین این دو روش وجود دارد اشاره می شود:

۱- نکته بسیار مهم درساخت کنسانتره، نظارت و تنظیم فرمول آن است. دربیشتر موارد دامدارانی که به اختلاط این مواد مبادرت می ورزند، به دلیل عدم آگاهی درست از نیازمندیهای دام، مشخصات هریک ازمواد خوراکی مورد مصرف و اثر مواد بر روی یکدیگر، نسبت های مربوطه را رعایت ننموده و درنتیجه ثمره خوبی نیز از دسترنج خود دریافت نمی نمایند.

گاو باید درهر ۱۲ تا ۱۴ ماه یک راس گوساله زایش داشته باشد واین امر با تغذیه مناسب و سلامت دام میسر می شود.

 

۲- نکته دیگر نحوه اختلاط مواد است. زیرا بخشی ازکنسانتره را مواد افزودنی تشکیل می دهد که این مواد غالباً شامل: نمک، دی کلسیم فسفات، زئولیت، مکمل ویتامینه معدنی دامی و… است که ترکیب آنها به نسبت کم- درفرمول های خوراک مواد معمولاً از ۱% تجاوز نمی نماید- و البته وجودشان بسیار ضروریست. اما بزرگترین مشکل درزمان اختلاط آن با سایر مواد امکان یکنواخت و همگن نمودن آن درکنسانتره های تولیدی می باشد. درکارخانجات خوراک دام به وسیله دستگاهها و تجهیزاتی همچون «پریمیکسرهای افقی» و …

۲- نکته دیگر نحوه اختلاط مواد است. زیرا بخشی ازکنسانتره را مواد افزودنی تشکیل می دهد که این مواد غالباً شامل: نمک، دی کلسیم فسفات، زئولیت، مکمل ویتامینه معدنی دامی و… است که ترکیب آنها به نسبت کم- درفرمول های خوراک مواد معمولاً از ۱% تجاوز نمی نماید- و البته وجودشان بسیار ضروریست. اما بزرگترین مشکل درزمان اختلاط آن با سایر مواد امکان یکنواخت و همگن نمودن آن درکنسانتره های تولیدی می باشد. درکارخانجات خوراک دام به وسیله دستگاهها و تجهیزاتی همچون «پریمیکسرهای افقی» و …